W Sicienku i okolicy do 1945 roku mieszkali przeważnie niemieccy ewangelicy. Tylko dwa gospodarstwa miały polskich właścicieli. Inni Polacy pracowali u Niemców. W 1937 roku tutejsza gmina ewangelicka obchodziła uroczyście 50. lecie istnienia kościoła. Kościół więc został wybudowany w 1887 roku.

Polityka germanizacyjna szczególnie wzmogła się po roku 1870. Rząd niemiecki nie szczędził grosza, by jak najwięcej osadników przybywało na te ziemie. Stawiano kościoły i organizowano życie codzienne. Pastor mieszkał w dużej pastorówce z ogrodem (dziś jest to budynek Gminy – ośrodek kultury regionalnej, ul. Bydgoska 4). Już przed wojną pastor dojeżdżał z Gogolina. W czasie wojny w pastorówce mieszkała policja. Po wojnie mieściła się tam przez 15 lat Izba Porodowa, później Ośrodek Zdrowia, przedszkole i mieszkanie Służby Zdrowia. Starsi pamiętają jeszcze nazwiska takich rodzin jak: Mewes, Fraze, Kolander, Lineberg (obok kościoła), Hinz, Hamler, i inni. Polskich gospodarzy było tylko dwóch: Kraska i Skrzeszewski. Sicienko nosiło nazwę: Wilhelmsort. Z pastorów zapamiętano pastora Lindenblatta oraz dr. Oswalda Tepera – misjonarza z Chin, który przybył tu w 1914 roku.

Werner Albert, Geschichte der evangelischen Parochien in der Provinz Posen, Poznań 1898, 8, s.XII, 444. Z wyżej wymienionej pozycji, znajdującej się w Bibliotece Głównej UAM w Poznaniu znajduje się zapis dotyczący parafii ewangelickiej w Sicienku (tekst oryginalny):
„Wilhelmsort (Dioecese Bromberg). Das Kirchspiel Wilhelmsort (frueher Kl.= Schittno benannt) wurde durch Pfarrerrichtungsdekret vom 30 September / 16 Oktober 1856 aus Teilen der Parochieen Bromberg, Mrotschen und Cronea. B. gebildet. Es umfasst die Ortschaften Wilhelmsort, Gross Schittno, Hopfenthal, Goncarzewo, Mocheln, Minikowo, Neumannsdorf, Ossowitz, Strzelewo mit Janin, Szczutki, Trzementowo, Woyonowo mit Smolary und Zawada, Bergthal, Frieddorf, Gruendberg, Kasprowo, Neurode, Peterhof, Neuheim, Schoenwalde, Schoenberg, Kaminiec und zaehlt 1583 evangelische Einwohner. Als Gotteshaus diente der Gemeinde anfangs ein Klein=Schittno errichtetes, teils aus Bohlen, teils aus Lehmaufgefuehrtes und mit Stroch gedektes Gebaude. Seit 1884 befindet sich in Wilhelmsort eine neue Kirche, die am 21 September 1884 durch den Konsistorilrat Reichard in Vertretung des Generalsuperintendenten D. Getz feierlich eingeweiht worden ist, und die im Jahre 1892/93 mit einen Turme geschmuckt wurde. 1. Das Pfarramt wurde einstweilig in den Jahren 1856-60 von dem Pfarrer Serno von Bromberg aus verwaltet bis der bisherige Rektor in Lobsens Christian Walter, geboren 1808, im Jahre 1860 zum Pfarrverweser berufen wurde. Er war 1863 zum Pfarrer renannt und starb am 3 April 1885. Ihm fogte: 2. Ernst Lindenblatt, 1885 berufen“.

Z zapisu tego wynika, że parafia ewangelicka w Sicienku (czyli Wlhelmsort, a wcześniej nazywane Małe Sitno) została utworzona w 1856 roku. Należały do niej wymienione w tekście miejscowości. Parafia początkowo korzystała z budynku tymczasowego, a od 1884 roku mowa jest o nowym kościele w Sicienku, który uroczyście poświęcono 21 września 1884 roku, a w roku 1892/93 ukończono budowę wieży kościoła. Pierwszy pastor Serno urzędował w Bydgoszczy (1856-1860), drugi Christian Walter rektor parafii od 1860-1863, powołany na pastora parafii w 1863 mieszkał w Sicienku aż do śmierci – 3 kwietnia 1885. Jego następcą został Ernst Lindenblatt.